Η Φρανκφούρτη αποτελεί μια από τις πιο δυναμικές μητροπόλεις της Γερμανίας και θεωρείται η «οικονομική ατμομηχανή» της ηπειρωτικής Ευρώπης. Έδρα της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και βασικό χρηματοπιστωτικό κέντρο γεμάτο ουρανοξύστες. Ωστόσο, το παρελθόν χτυπάει επίμονα την πόρτα.
Τα τελευταία χρόνια, το Dom–Römer Projekt έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των δημοτών και της δημοτικών αρχόντων της πόλης. Πρόκειται για ένα σχέδιο το οποίο ολοκληρώνεται φέτος και αποσκοπεί στην ανακατασκευή του ιστορικού κέντρου της πόλης (Altstadt) το οποίο ισοπεδώθηκε από Συμμαχικούς βομβαρδισμούς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η περιοχή ενδιαφέροντος καλύπτει τη συνοικία που ορίζεται από την πλατεία Römerberg και τον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου. Η περιοχή είχε ήδη υποστεί πολεοδομικές μεταβολές κατά το έτος 1904, οπότε και ο μεσαιωνικός οικιστικός πυρήνας με τους στενούς δρόμους έδωσε τη θέση του σε μεγάλες οδούς τις οποίες διαπερνούσε δίκτυο τραμ.
Ωστόσο, οι εμπρηστικές βόμβες του 1944 κατέκαυσαν και ισοπέδωσαν πλήρως την περιοχή, αφήνοντας ένα συλλογικό τραύμα στους κατοίκους της Φρανκφούρτης. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η έναρξη της σχετικής συζήτησης ήδη από τη δεκαετία του 1950 οπότε και το δημαρχείο της πόλης αν και κτήριο του μοντερνισμού «ντύθηκε» την παλαιά πρόσοψη, η οποία είχε επιβιώσει του πολέμου. Η ίδια λογική εφαρμόστηκε και για τα υπόλοιπα κτήρια επί της πλατείας Römerberg. Επιστέγασμα της μεταπολεμικής ανακατασκευής ήταν το κτηριακό συγκρότημα που στέγαζε το «Τεχνικό Δημαρχείο» της πόλης, το οποίο κατασκευάστηκε το 1972 στο οποίο παρά την ένταξή του στην «ωμή» σχολή του μοντερνισμού ενσωματώθηκαν κάποια αφαιρετικά στοιχεία που παρέπεμπαν στις φόρμες των παραδοσιακών κτηρίων, ενταγμένες ωστόσο στο αρχιτεκτονικό κίνημα που υπηρετούσε το έργο.
Σημείο τομής για την τροφοδότηση της συζήτησης σχετικά με την εικόνα του ιστορικού κέντρου της Φρανκφούρτης ήταν η δεκαετία του 1980 οπότε και κατασκευάσθηκε μια σειρά σπιτιών έναντι του δημαρχείου τα οποία επιχείρησαν να μιμηθούν τα κελύφη των προπολεμικών κτηρίων παρά την προβληματική ένταξη του σκυροδέματος στην ξύλινη κατασκευή.
Σταδιακά στην πόλη αναπτύχθηκε ένα κίνημα, το οποίο ζητούσε την κατεδάφιση του Τεχνικού Δημαρχείου και την αποκατάσταση του ιστορικού κέντρου στην προπολεμική του μορφή. Τελικά το κίνημα πέτυχε το στόχο του το 2010 οπότε και οι τοπικές αρχές προχώρησαν στην κατεδάφιση του κτηριακού συμπλέγματος και ξεκίνησε το To Dom Rohmer Project.
Το σχέδιο αφορά σε μια περιοχή 7.000m2, περιλαμβάνει την ανασύσταση των παλαιών δρόμων και πλατειών καθώς και την κατασκευή 35 κτηρίων, ωστόσο παρουσιάζει μια δομική διαφορά με το ανάλογο της Δρέσδης. Στην περίπτωση της Φρανκφούρτης έχουμε δύο κατηγορίες κτηρίων. Η πρώτη αφορά σε 15 αναπαραγωγές εμβληματικών ιστορικών κτηρίων της πόλης, τα οποία ανακατασκευάζονται με βάση τα πλήρη σχέδια. Η δεύτερη αφορά σε σύγχρονα κτήρια ο σχεδιασμός των οποίων βασίζεται στον παραδοσιακό «υπακούοντας» στα κελύφη των ιστορικών κτηρίων και είναι διώροφα ή τριώροφα με δίρριχτη στέγη.