Χαίρομαι πραγματικά που βλέπω την Πολιτική Επιτροπή, το συλλογικό αυτό όργανο να λειτουργεί όπως υποσχέθηκε ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας, σαν μια μεγάλη δεξαμενή σκέψης και προβληματισμού και όχι σαν σύνοδος χειροκροτητών.

Δεν θέλω να σταθώ πολύ στην κριτική για την κυβέρνηση Τσίπρα, νομίζω πως ειπώθηκαν όλα από τους προλαλήσαντες με εξαιρετική ακρίβεια. Είναι η χειρότερη κυβέρνηση που έχουμε δει ποτέ και στο πέρασμά της εξευτελίζει διεθνώς κάθε τι το ελληνικό, δίνοντας την εικόνα μιας κατεστραμμένης χώρας που δεν μπορεί να επιτελέσει ούτε τις βασικές λειτουργίες της.

Αυτή ακριβώς η κραυγαλέα ανικανότητα της κυβέρνησης, δημιουργεί μια απειλή για τη ΝΔ – κινδυνεύει να παρασυρθεί από τη θεωρία του «ώριμου φρούτου», εκτιμώντας πως όταν η διακυβέρνηση που εξευτελίζει συστηματικά τη χώρα φτάσει στο τέλος της, η ΝΔ θα αναλάβει σχεδόν μεταφυσικά τη διακυβέρνηση δημιουργώντας ευρείες κοινωνικές συμμαχίες. Η θεωρία αυτή όσο ελκυστική κι αν είναι μας κάνει νωθρούς, χαλαρούς, μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε.

Η κυβέρνηση εκτός των άλλων δεν μπορεί να κατανοήσει ότι η ελληνική κρίση δεν είναι απλώς μια κρίση δημοσιονομική αλλά μια κρίση ταυτότητας. Επί της ουσίας είναι το πρόβλημα της Ελλάδας να σταθεί, να δημιουργήσει και να καινοτομεί σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον ελεύθερου ανταγωνισμού. Και αυτό το πρόβλημα είναι από μόνο του ένα παράδοξο, μια ιστορική ανακολουθία, γιατί οι Έλληνες από τις απαρχές μας είμαστε λαός εμπορικός, που συλλαμβάνει το πνεύμα των καιρών και δημιουργεί.

Από την Τεργέστη και την Οδησσό ως την Αλεξάνδρεια και την Μασσαλία, οι Έλληνες ήταν πάντα λαμπαδηφόροι ιδεών καινοτομίας και πλούτου. Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις δεξιότητες του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας. Αυτή είναι η Ελλάδα του μέλλοντος που πρέπει να αναδείξουμε, μια Ελλάδα που δημιουργεί και δεν κάθεται στις δάφνες της ιστορίας, του πολιτισμού ή της φύσης – πράγματα για τα οποία οι φυσικές γενιές μας δεν είναι υπεύθυνες.

Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βγούμε μπροστά, πόρτα – πόρτα να εξηγήσουμε και να ακούσουμε τους ανθρώπους που μας γύρισαν την πλάτη. Χωρίς γκρίνια, χωρίς κριτική να εξηγήσουμε πως το όραμά μας θα γίνει πράξη μέσα από θετικές μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το κράτος ορθολογικότερο, επιτελικό που θα διευκολύνει τις επενδύσεις – ξένες επενδύσεις που θα φέρουν δουλειές, μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα σταθούν και θα προσλάβουν και νεοφυείς που θα βρουν τη βοήθεια για να εξελιχθούν.

Κυρίως πρέπει να κοινωνήσουμε στον κόσμο την δημιουργική έκρηξη που συντελείται στις ομάδες του προγράμματος, με εξαιρετικά στελέχη από το δημόσιο και τον ιδωτικό τομέα. Δεν πρέπει να χαλαρώσουμε, δεν πρέπει και να γκρινιάζουμε. Χρειαζόμαστε δουλειά και ταπεινότητα για να σηκώσουμε όσους αδελφούς μας έπεσαν στα χρόνια της κρίσης και να πείσουμε ότι μπορούμε να σηκώσουμε την Ελλάδα.